Na twee weken in de vochtige hitte aan de Caribische kust was het tijd om aan ons 4×4 met daktent avontuur te beginnen! Eenmaal aangekomen bij Nomad America is ons uitgebreid uitgelegd hoe onze 4×4 met daktent werkt. Eitje, dachten we toen nog…. De auto had wat interessante ‘features’; waaronder het brandstofverbruik dat 1 op 5 was in plaats van 1 op 10 (maar daar kwamen we natuurlijk pas achter toen we al een tijdje aan onze roadtrip bezig waren.
Maar laten we bij het begin beginnen… Marieke, Patrick en de kids stonden op het punt om naar onze eerste camping te vertrekken toen we aan kwamen bij Nomad America. Ik weet nog goed dat Marieke me maanden geleden appte met het idee om deze roadtrip te gaan maken. Wat een supervet idee en zo gaaf om elkaar dan maanden later ook echt in Costa Rica te zien! Omdat wij nog helemaal van de Caribische kust moesten komen (5 uur rijden) gingen ze alvast vooruit terwijl wij de uitleg over het gebruik van de daktent en 4×4 auto kregen. De jongens vonden die daktent natuurlijk meteen interessant!
"We hadden al snel een klik met Gabriel van Nomad America, een 28-jarige superaardige (en charmante ;-)) Tico, die ons erg vriendelijk en geduldig uit heeft gelegd alles werkte. Cyrille nam maar meteen van de gelegenheid gebruik door Gabriel alles te vragen over een auto kopen in Costa Rica. Van de verzekering tot aan hoe je de auto op jouw naam krijgt (dat blijkt dus via een advocaat te gaan). Omdat alles zo duur is hier (de prijzen zijn zeker niet lager dan in Nederland waardoor een auto voor langere tijd huren echt niet te doen is) en je zonder 4x4 auto hier niet ver komt (ik mis mijn stalen ros!) gaan we er hier maar één kopen. We hadden inmiddels al een autoverkoper gevonden die zich speciaal richt op Gringo's (buitenlanders) en waar we een 20 jaar oude 4x4 auto (Mitsubishi Montero) hadden gespot die we wel wilden hebben. Konden we meteen de deal even cross checken bij Gabriel. Hij vond die auto veeeeeel te duur, maar als wij dit graag wilden en ons zekerder voelde bij deze autoverkoper dan moesten we het maar doen (zijn gezicht sprak boekdelen; Gringos locos?)...."
Eenmaal onderweg waren we in een uurtje op onze “5 sterren camping” dicht bij de kust. En toen kon de “pret” beginnen. Laten we het erop houden dat wij in Europa een iets ander beeld hebben bij een 5 sterrencamping. In dat beeld past in ieder geval niet iedere 5 meter een grote hoop hondenpoep (getsie!) en een smoezelig zwembadje. Dat het vervolgens uren met bakken uit de hemel valt helpt dan ook niet helemaal. Gelukkig hadden we wel een overkapping waar we (de lekkages in het dak ontwijkend) droog konden genieten van het eten wat onze co-avonturier familie Van de Wildenberg (waarvoor dank :-)) voor ons hadden bereid. De kids waren in ieder geval blij dat ze met andere Nederlandse kinderen weer eens los konden op de muziek van de Snollebollekes (wat wil je nog meer!).
Toen we uiteindelijk onze daktent in gingen kwamen we erachter dat deze zo lek was als een mandje (ok, we hadden blijkbaar een gedeelte van de uitleg over de daktent niet helemaal goed begrepen waardoor het matras aan één kant nat was, maar een ander gedeelte was toch wel ECHT lek waardoor er geen redden meer aan was). Pfffff, creperen dus in plaats van kamperen. Gelukkig kregen we van Nomad America de ochtend erop een nieuwe tent geleverd. Hoe gaaf! Om 9.00 s’ ochtends waren ze er al om een uurtje later een nieuwe tent op onze auto geschroefd te hebben; zo fijn!
"Eenmaal op weg met de nieuwe droge tent reden we toch maar even langs de Gringo autoverkoper. Terwijl Cyrille zich liet informeren over de auto waren de kids en ik even zoet met Netflix op mijn laptop (tsja, je moet wat...). Uiteindelijk weer onderweg probeerden we via whatsapp nog wat af te dingen, maar alleen als we contant betaalde kon er wat van de prijs af. We kregen toch wel het idee dat de prijs veel te hoog was. Intussen had ik van Gabriel een wapp ontvangen met het bericht dat zijn neef toevallig ook een Mitsubishi Montero te koop had voor 5000 dollar minder (werkt het universum nu gewoon mee of toeval ;-)). Hmmmm, misschien moesten we toch maar eens gaan kijken?"
Eenmaal op de tweede camping aangekomen (lees; een zandbank aan het strand met gammele douches waar de stroomdraden los hangen aan het plafond, dicht bij de watertoevoer) begon het weer te regenen. En hoe! De jongens vonden het fantastisch en leefde zich uit in hun onderbroek door er een grote zandbak van te maken. Zo gaaf om te zien hoe Sven en Kai zich vermaakten in de regen! Maar; eerlijk gezegd zonk de moed me toen ook even in mijn slippers; alles weer klam en nat (en dat ik ongesteld moest worden hielp ook niet mee, haha)! Gelukkig had de familie Goevaers (die zich inmiddels ook bij ons hadden gevoegd) een leuk Italiaans restaurantje gevonden waar we met zijn allen zijn gaan eten. En het andere goede nieuws was dat onze nieuwe tent wel heel de nacht droog bleef. Pffffieewww……
Nadat we onze daktent de volgende ochtend nat ingepakt hadden en we bij onze mede-avonturiers hadden ontbeten op weg naar Parque Nacional Corcovado. Mocht je meer willen weten over de fantastische wilde dieren die allemaal in Corcovado te zien zijn; lees dan deze blogpost over een 3-daagse trektocht: https://tinyurl.com/2vh5m697.
En toen kon het avontuur beginnen! Wat een mooie natuur en hoe gaaf dat Charles een drone bij zich had om mooie (video)beelden te maken! Het was zo fantastisch om de rivieren te doorkruisen, het gammele pontje te pakken, alligators te spotten en heerlijk te eten bij een lokaal restaurantje. De eigenaren werden spontaan zenuwachtig toen we met 13 man sterk binnen kwamen, maar wat hebben we lekker gegeten!Wat betreft die rivieren doorkruisen; in eerste instantie twijfelden we of het wel kon met onze 4×4 auto’s. Was het niet te diep? Was de grond niet te zacht? Van de plaatselijke bevolking werden we helaas ook niet veel wijzer, want de één riep; “No! Don’t do it”, terwijl de ander ons de beste route door de rivier aan wees. Na wat getwijfel kwam er uiteindelijk een pick-up truck voorbij met een lading mensen achterin die er zonder twijfel doorheen ging. Als zij het kunnen dan wij dus ook (zie mijn Reel op Instagram voor een video over de oversteek van een andere rivier). Dus daar gingen we!
Eenmaal aangekomen in Bahia Drake in Parque Nacional Corcovado de daktent opzetten, chips op tafel, gezellig een biertje (of 2 of 3 of….) erbij en kletsen. Wat fijn dat het nu droog was! Op de terug weg gingen hadden we het idee om nog op een andere camping te overnachten, maar nadat opnieuw het hemelwater met bakken naar beneden stortte hadden we niet veel overleg nodig om weer richting de camping met golfplaten overkapping terug te gaan. Heerlijk! Droog je daktent opzetten om vervolgens een eitje te bakken voor iedereen en gezellig te kletsen en te spelen. Ik dacht dat wij Nederlanders wel wat regen gewend waren, maar dit was echt van een andere orde. Het is niet zoals in Thailand dat je een uurtje even flinke regen hebt en het daarna weer droog is. Nee, hier is het echt 4 uur achter elkaar stortregen (inclusief landverschuivingen die de weg blokkeren); een regendouche is er niks bij… Na 4 nachtjes gingen onze mede-avonturiers weer verder of terug richting ons kikkerlandje waardoor we de tijd hadden om even bij te komen van alle indrukken.
De laatste dag van ons 4×4 avontuur zijn we nog met zijn vieren walvissen gaan spotten bij Uvita. Alleen de tocht door de ruige zee was al super tof. Uvita is de kraamkamer van de bultruggen, dus we zagen meerdere mama’s met baby’s. Heel gaaf! Hierna door naar Palmeras voor ons laatste nachtje in de daktent (althans, dat dachten we).
"Door Gabriel waren we uitgenodigd om bij hem thuis de 4x4 auto met daktent op te zetten zodat we rustig de 4x4 auto konden bekijken die we wellicht gingen kopen. Eerlijk gezegd twijfelde we of we dit wel moesten doen. Immers, we kenden ze helemaal niet goed en wie weet waar we terecht zouden komen? Vertrouwend op onze intuïtie zijn we uiteindelijk toch maar naar Gabriel toe gereden om vervolgens hartelijk ontvangen te worden door hem en zijn superlieve ouders. Ze hebben ons eten gegeven, hun mooie huis en tuin laten zien en we zijn zelfs uitgenodigd om in hun huis te overnachten (zie ook Instagram voor een reel hierover). Dat is pas gastvrijheid! De Mitshubishi Montero zag er ook top uit, dus hebben we besloten dat we die gaan kopen (4x4 auto met plek voor 7 personen, woehoe!). Maandag halen we deze op.
Eerlijk gezegd was ik helemaal gesloopt na onze roadtrip, maar het was het dubbel en dwars waard! Het was een ervaring om nooit te vergeten! Thanks lieve co-avonturier families!
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.