Workaway-en in Tarbena
De lentevogeltjes fluiten zachtjes op rustgevende toon. De bijen zoemen af en toe zachtjes langs mijn hoofd. Geen zuchtje wind vanochtend; wat een rust. Al schrijvend kijk ik uit over de bergen en zie de schaduw van de wolken over de berghellingen trekken. Ik laat het even op me inwerken. Op de achtergrond hoor ik de grasmaaier van Cyrille brommen. Jaja, na 8 maanden reizen zijn we dan toch echt weer aan het “werk”!
En met werk bedoel ik lekker fysiek bezig zijn. Voor een maand wonen we bij een Nederlands gezin met 3 kinderen op de boerderij hier in Tarbena om ze te helpen met allerlei klusjes. In ruil daarvoor mogen we kosteloos in een chalet verblijven op hun grond. We hebben dit gevonden door www.workaway.info. En wat is het een leuke afwisseling met het reizen! Want, eerlijk is eerlijk; hoe veel ik ook van reizen hou; het geeft ook wel weer voldoening om wat werk te verzetten. De kinderen vermaken zich prima door dagen lang rond te rennen op de boerderij; met een skateboard van de helling af te racen, met Knorrie het varken of de cavia’s te knuffelen of te kliederen in de zandbak. Heerlijk om ze iedere avond met hun modderige lijfjes onder de douche te zetten.
Afgelopen zondag hebben we met zijn allen Pasen gevierd door samen te lunchen en natuurlijk chocolade eieren te verstoppen. Zo gezellig en leuk. Alhoewel ik enorm geniet van de tijd die we met zijn 4-en doorbrengen is het ook weer leuk om wat andere mensen te ontmoeten.
Sevilla en Guajar Alto
Overigens hebben we daar niet over te klagen, want mijn zus Ine is ons op komen zoeken in Sevilla. Wat was het heerlijk om drie dagen lang gezellig bij te kletsen, door de stad te slenteren en zelfs een Flamenco show te bezoeken samen. Sevilla is echt een mooie stad met een relaxte “vibe”. Vooral rond de rivier Guadalquivir en het park Maria Luisa is het zo relaxt. Het doet me denken aan Madrid, waar ook alle Spanjaarden in het weekend met heel hun gezin komen picknicken en genieten van het mooie weer. Want mooi weer was het! Zonnig en soms zelfs 26 graden; helemaal perfect.
Na Sevilla zaten we nog twee weken in Guajar Alto. Een klein dorpje (waar zelfs geen bakker was; dat zegt hier in Spanje iets over hoe klein het is) op 45 min van de kust bij Motril en Salobrena waar Marieke, een vriendin van Ine woont. Alhoewel Cyrille en ik allebei nog herstellende waren van een griep hebben we een gezellige middag met ze gehad aan het strand. Van Manolo (de man van Marieke) kregen we een grote zak citroenen en avocado’s mee waar we nu nog van eten; yammie!
In Guajar Alto hadden we een huis gehuurd op de top van een berg en waar je alleen met een 4×4 auto kan komen. Wow; wat een mooi uitzicht! Daar hebben we uiteindelijk ook flink van kunnen genieten, want een week lang waren we ziek. Snotteren, spierpijn, hoofdpijn…. De kinderen waren er snel weer over heen, maar bij mij en Cyrille heeft het zeker twee weken geduurd voordat mijn energie weer een beetje op niveau was. Gelukkig stond er een schaakspel in huis en hebben we de tijd genomen om de kinderen schaken te leren. Zo fijn dat daar dan tijd voor is!
Nog maar 3 maanden
En ineens realiseer ik me steeds meer dat de tijd nu wel heel snel gaat. Nog ruim 3 maanden en dan zijn we al weer in Nederland! Ik kan me er nog niet veel bij voorstellen, maar als ik zo de berichten uit Nederland over het (slechte) weer hoor ben ik blij dat we in de zomer terug komen. Inmiddels zijn we zo gewend aan het buitenleven dat ik benieuwd ben hoe ik de volgende winter in Nederland door ga komen. Ach ja, zoals mijn oma altijd al zei “Wie dan leeft wie dan zorgt”…..
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.